Artykuły Kompendium wiedzy - miedziane sieci strukturalne

Kompendium wiedzy - miedziane sieci strukturalne

Okablowanie strukturalne to system uniwersalnego okablowania telekomunikacyjnego przewidziany do szerokiej gamy zastosowań. Umożliwia tworzenie sieci komputerowych, dołączanie telefonów i innych urządzeń pracujących w standardzie IP, zapewnia transfer sygnałów TV i sterowania.


Kompendium wiedzy - miedziane sieci strukturalne
System okablowania strukturalnego to produkt złożony z wielu komponentów (kabli, elementów połączeniowych, elementów dopasowujących i innych) spełniających wymagania określonych norm, służących do budowy pasywnej infrastruktury kablowej niezależnej od specyficznych zastosowań.

Normy PN-EN

W serii norm PN EN 50173 określono wykaz struktur i konfiguracji podsystemów okablowania strukturalnego kampusowego, szkieletowego i poziomego stosowanego w różnych typach zabudowań. Określono wymagania stawiane kanałom, łączom i elementom oraz przedstawiono wzorcowe realizacje okablowania szkieletowego i poziomego, wspomagające wymagania stawiane przez różne środowiska instalacyjne:

PN-EN 50173

Technika informatyczna - Systemy okablowania strukturalnego
  • część 1: Wymagania ogólne
  • część 2: Lokale biurowe
  • część 3: Zabudowania przemysłowe
  • część 4: Zabudowania mieszkalne
  • część 5: Centra danych
  • część 6: Rozproszone usługi budynkowe

Podczas instalacji i projektowania systemu strukturalnego, jak również podczas jego sprawdzania obowiązują poniższe standardy:

PN-EN 50174

Technika informatyczna - Instalacja okablowania
  • część 1: Specyfikacja instalacji i zapewnienie jakości
  • część 2: Planowanie i wykonywanie instalacji wewnątrz budynków
  • część 3: Planowanie i wykonawstwo instalacji na zewnątrz budynków

PN-EN 50346

Technika informatyczna - Instalacja okablowania Badanie zainstalowanego okablowania



Topologia budowy systemów okablowania strukturalnego
1. Pojęcie kategorii i klasy

Istnieją trzy normy dotyczące okablowania strukturalnego. Są to: amerykańska norma TIA/EIA 568, europejska norma EN 50173 (przetłumaczona na język polski) oraz międzynarodowa norma ISO/IEC 11801. Normy międzynarodowa i europejska zawierają podobną treść, różniącą się w pewnym stopniu od normy amerykańskiej. Różnica dotyczy klas i kategorii elementów.

Kategoria jest pojęciem dotyczącym pojedynczego elementu opisującym metody i wartości wykorzystywane podczas jego sprawdzania. Element może być testowany zawsze w danej kategorii. Grupa elementów określonej kategorii tworzy pewien system zdefiniowany zgodnie z klasą, która określana jest poprzez element najniższej kategorii.

Kategoria Klasa Pasmo MHz Gniazdo / wtyk Norma
ISO/IEC 11801 EN 50173 TIA/EIA 568
5 D 100



RJ45
5e - 100 - - -
6 E 250
6A EA 500 -
6A - 500 - -
7 F 600
GG45, ARJ45, TERA
-
7A FA 1000 -

2. Aplikacje sieciowe

Aplikacje sieci Ethernet definiowane w normie EN 50173-1 dla poszczególnych klas zestawiono w tabeli poniżej.

Klasa Prędkość Opis Protokół Aplikacja


D
100 Mbit/s Protokoły z dużą szybkością bitową, Fast Ethernet IEEE 802.3u CSMA/CS 100 BASE-TX
1 Gbit/s Protokoły z dużą szybkością bitową, Gigabit Ethernet IEEE 802.3ab CSMA/CS 1000 BASE-T
EA 10 Gbit/s Protokoły z bardzo dużą szybkością bitową, Gigabit Ethernet IEEE 802.3an 10GBASE-T
F 10 Gbit/s Protokoły przyszłościowe, 10GBASE-T, transmisja wideo wysokiej jakości, współdzielenie aplikacyjne kabla (3-play) IEEE 802.3an 10GBASE-T
FA 10 Gbit/s Protokoły przyszłościowe, 10GBASE-T, pełne pasmo CATV (862 MHz), współdzielenie aplikacyjne kabla (3-play) IEEE 802.3an 10GBASE-T

3. Odseparowanie kabli logicznych oraz kabli zasilających.

Zgodnie z normą EN 50174-2 pomiędzy kablami teletechnicznymi, a kablami elektrycznymi, jak również pomiędzy kablami teletechnicznymi, a źródłami zakłóceń powinna być zachowana odległość, zależna od typu instalacji oraz użytej przegrody separacyjnej. Powyższa norma opisuje metody wyznaczania wymaganych odległości oraz zawiera wytyczne dotyczące materiału stosowanej przegrody separacyjnej.

Odległości kabli logicznych od źródeł zakłóceń elektromagnetycznych:

Urządzenie generujące zakłócenie Odległość od okablowania Klasyfikacja "E"
Przekaźnik stycznikowy < 0,5 m E2
> 0,5 m E1
Nadajnik (<1W) < 0,5 m od E2 do E3
0,5 < 3 m od E1 do E2
> 3 m E1
Nadajnik (od 1W do 3W) < 0.5 m E3
0,5 < 3 m od E2 do E3
> 3 m E1
Nadajnik (Radio TV, stacja bazowa telefonii komórkowej) < 1 km E3
Nadajnik dużej mocy < 3 m E3
> 3 m E1
Nastawniki motorów < 0.5 m E3
0,5 < 3 m E2
> 3 m E1
Nagrzewanie indukcyjne < 8 MW < 0.5 m E3
0,5 < 3 m E2
> 3 m E1
Nagrzewanie oporowe < 0.5 m E2
> 0.5 m E1
Światła fluorescencyjne < 1m < 0.5 m E2
> 0.5 m E1
Termostatyczne wyłączniki od 110 V do 230 V < 0.5 m od E2 do E3
> 0.5 m E1

4. Metody pomiarowe torów miedzianych

Do badań certyfikacyjnych wykorzystuje się następujące metody pomiarowe:

Permament link (pomiar niezależny od kabli krosowych)
gniazdo + kabel + panel
Channel (pomiar z kablami krosowymi, kompletny tor transmisyjny do 100m)
kabel krosowy + gniazdo + kabel + panel + kabel krosowy

5. Zestandaryzowane nazewnictwo kabli miedzianych
6. Sekwencje terminacji wtyku i gniazda
7. Znormalizowany system oznaczania średnic przewodów

AWG to znormalizowany system miar stosowany w Stanach Zjednoczonych, określający pole przekroju kabla.

Numer AWG Przekrój mm2 Budowa żyły Zastosowanie kabla
AWG 27/7 0,110 7-drutowa Kabel typu lina
AWG 26/7 0,140 7-drutowa Kabel typu lina
AWG 24/7 0,203 drut lity Kabel instalacyjny
AWG 23/7 0,259 drut lity Kabel instalacyjny
AWG 22/7 0,322 drut lity Kabel instalacyjny